(Spoil)ถ้าใครไม่ต้องการทราบเนื้อเรื่องล่วงหน้ากรุณาข้ามส่วนนี้ไป
แต่เหตุการณ์ไม่คาดฝันได้เกิดขึ้นเมื่อ“เขา” ผู้เป็นทั้งสามีและพ่อของลูกได้จากไปอย่างกะทันหัน ทำให้ฮานะ ต้องรับบทบาทในการเป็นsingle mom ที่ ต้องเลี้ยงลูกน้อยทั้งสองคนเพียงลำพัง ซึ่งในระหว่างนั้นปัญหาต่างๆก็ได้ถาโถมเข้ามาอย่างหนักทั้งปัญหาด้านการเงิน และเพราะการที่เด็กทั้งสองเป็น “เด็กพิเศษ” ทำ ให้การใช้ชีวิตในเมืองใหญ่เป็นเรื่องยากลำบากและในที่สุด ฮานะ ก็ตัดสินใจพาลูกน้อยทั้งสองไปใช้ชีวิตที่ชนบทอันห่างใกลเพื่อปกปิดความลับ เรื่องที่ลูกน้อยทั้งสองของเธอก็ได้รับสายเลือดของความเป็นมนุษย์หมาป่ามา ด้วยเช่นกัน
ท่ามกลางสภาพแวดล้อมที่ห้อมล้อมไปด้วยทุ่งหญ้าป่าเขา ที่นั่นเธอต้องปรับเปลี่ยนรูปแบบการใช้ชีวิตใหม่ทั้งหมดและด้วยความช่วย เหลือของคนในท้องถิ่นในที่สุดเธอก็สามารถปรับตัวเข้ากับสังคมชนบทได้ และเมื่อวันเวลาผ่านไปเด็กน้อยทั้งสองก็ได้เติบโตขึ้นโดยที่ยูกิเติบโตเป็น เด็กหญิงที่มีนิสัยสดใสร่าเริง ผิดกับอาเมะที่ค่อนข้างจะเป็นคนขี้กลัวและเงียบขรึม
ในฤดูหนาววันหนึ่งขณะที่ ฮานะ ยูกิ และอาเมะ ออกไปวิ่งเล่นชมหิมะที่ชายป่า อาเมะก็ได้ประสบอุบัติเหตุตกลงไปในแม่น้ำแต่เคราะห์ดีที่ยูกิเข้าช่วยเหลือ ได้ทันเวลาและหลังจากวันนั้นอาเมะก็ได้เปลี่ยนไป จากที่เคยกลัวและสับสนในสภาพลูกครึ่งหมาป่าของตนเองกลายเป็นมีความกล้าที่จะ ยอมรับสภาพที่ตนเป็นและเริ่มเรียนรู้ที่จะใช้ชีวิตในแบบของหมาป่า ผิดกับ ยูกิ ที่เมื่อเริ่มเติบโตเป็นหญิงสาวกลับเริ่มรู้สึกอายสภาพพิเศษของตัวเองและ เลือกที่จะปกปิดมันไว้จนกระทั่งวันหนึ่งเธอเผลอไปทำร้ายเพื่อนร่วมชั้นทำให้ เธอตัดสินใจที่จะไม่ยอมเปิดเผยสภาพหมาป่าอีกในที่สุด
ท้ายที่ สุดจุดพลิกผันครั้งใหญ่ในชีวิตของฮานะก็เกิดขึ้นมาอีกครั้งเมื่อ ลูกชายของเธอ ตัดสินใจที่จะเลือกใช้ชีวิตตามวิถีของหมาป่าซึ่งนั่นเป็นสิ่งที่เธอกลัวมา ตลอด ในและวันที่เขาตัดสินใจที่จะเข้าไปใช้ชีวิตในพงไพรเธอตัดสินใจเข้าไปตามหา เขาในป่าเพื่อหยุดยั้งเขา แต่ในท้ายที่สุดเมื่อนั่นเป็นการตัดสินใจของลูก เธอก็ตัดสินใจปล่อยให้ลูกชายของเธอใช้ชีวิตในแบบที่เขาต้องการและส่งเขาไป ด้วยรอยยิ้ม ส่วนยูกิเธอก็เลือกใช้ชีวิตในแบบของมนุษย์ โดยที่เริ่มต้นชีวิตในการเป็นเด็กสาวมัธยมและย้ายออกจากบ้านไป ในขณะที่แม่ของเธอยังคงใช้ชีวิตอย่างเรียบง่ายที่ชนบทและเฝ้ามองการใช้ชีวิต ตามเส้นทางที่ลูกทั้งสองของเธอได้เลือกด้วยความรักต่อไป
Wolf Children เดินเรื่องโดยผ่านตัวละครหลัก 3 คน ซึ่งก็ค่อนข้างเป็นไปอย่างเรียบง่ายตามสไตล์ที่เราจะสามารถพบได้บ่อยๆทั้งใน ภาพยนตร์และการ์ตูนของญี่ปุ่น ถึงจะมีเรื่องราวของความเป็นแฟนตาซีอยู่บ้าง แต่โดยแกนหลักของเรื่องแล้วเน้นไปที่เรื่องราวความสัมพันธ์ของครอบครัว
เราจะได้เห็นการใช้ชีวิตแบบ Single mom ของฮานะ ซึ่งแน่นอนว่าไม่ใช่เรื่องง่าย โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อลูกของตนนั้นเป็น “เด็กพิเศษ” ในตอนต้นเรื่องนั้นฮานะ เป็นนักศึกษาในมหาวิทยาลัย ในเรื่องไม่ได้บอกต่อว่าเมื่อเธอตัดสินใจเลือกที่จะใช้ชีวิตร่วมกับ “เขา” นั้นเธอยังศึกษาต่อหรือจบการศึกษาแล้ว ซึ่งมันสะท้อนภาพสังคมของญี่ปุ่นซึ่งตัวผู้เขียนเองก็ไม่แน่ใจว่าเข้าใจได้ ถูกต้องรึเปล่า แต่จากที่เห็นจากทั้งซีรี่ย์ ภาพยนตร์และการ์ตูนที่มาจากประเทศนี้บทบาทของผู้หญิงส่วนมากเมื่อตกลงปลงใจ ที่จะเริ่มชีวิตคู่แล้ว มักจะผันตัวเองมาทำหน้าที่อยู่กับบ้านเพื่อดูแลครอบครัว ซึ่งการที่ทั้งคู่ตัดสินใจเริ่มต้นใช้ชีวิตคู่เมื่ออายุยังน้อย และมีลูกในเวลาอันรวดเร็วนั้น คงจะบอกไม่ได้ว่าเป็นการตัดสินใจที่ถูกหรือผิดแต่เมื่อเหตุการณ์ที่ไม่คาด ฝันอย่างการจากไปอย่างกะทันหันของ “เขา” นั้นส่งผลกระทบอย่างเห็นได้ชัดกับการดำเนินชีวิตของตัวฮานะและลูกๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเรื่องเศรษฐกิจและสถานะความเป็นเด็กพิเศษเฉกเช่นเดียวกับ “เขา” แน่นอนว่าเธอยังไม่ได้รู้จักเขามากพอ เพราะทั้งเรื่องเราจะได้ยินฮานะย้ำตลอดว่าเธอไม่เคยรู้เรื่องเกี่ยวกับการ ใช้ชีวิตที่ผ่านมาของ “เขา” เลย การที่จะเลี้ยงดูลูกทั้งสองให้เติบโตขึ้นมาในแบบที่ควรจะเป็นได้นั้น แทบจะเรียกได้ว่าเป็นการลองผิดลองถูกและใช้สัญชาตญาณแห่งความเป็นแม่ล้วนๆ
เรื่องราวดำเนินผ่านไปด้วยความพยายามอย่างเต็มที่ในการทำหน้าที่แม่ของฮา นะและความช่วยเหลือของหลายๆคน ทำให้ในที่สุดเธอก็สามารถฝ่าฟันอุปสรรคที่ถาโถมเข้ามาและได้ใช้ชีวิตกับลูกๆ อย่างสงบสุขได้ เหตุการณ์กลับพลิกผันอีกครั้งเมื่อลูกน้อยทั้งสองเติบใหญ่ขึ้นและเริ่มที่จะ ตัดสินใจเกี่ยวกับเส้นทางชีวิตของตนเอง ในกรณีของยูกินั้นเธอเลือกที่จะใช้ชีวิตในฐานะมนุษย์ ด้วยหลายปัจจัยดังที่ปรากฎในเรื่อง ซึ่งแม่ของเธอก็เห็นด้วยเพราะว่าโลกที่ยูกิเลือกนั้นเป็นโลกที่ฮานะผู้เป็น แม่นั้นรู้จักดี
ต่างจากกรณีของ อาเมะ ที่เลือกที่จะใช้ชีวิตเยี่ยงหมาป่า ซึ่งผู้เป็นแม่ได้พยายามที่จะขอร้องในทุกทางเพื่อให้เขาอยู่ในโลกของเธอ โลกที่เธอรู้จัก โลกที่สามารถดูแลและปกป้องเขาได้ ต่อไปแต่ในท้ายที่สุด เมื่อถึงเวลาที่เรียกว่าเป็นช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อในชีวิต อาเมะ ตัดสินใจที่จะก้าวไปตามเส้นทางที่ตัวเองเลือก ตัวฮานะ พยามยามที่จะยื้อแต่ในท้ายที่สุด ด้วยจิตสำนึกของความเป็นแม่ เธอก็เลือกที่จะปล่อยให้ลูกไป โดยที่เธอจะยังคอยอยู่ใกล้ๆ ในจุดที่ลูกจะสามารถพบเธอได้เสมอที่บ้านกลางป่าหลังเล็กของเธอ
หลังจากที่ดูหนังเรื่องนี้จบแล้ว แน่นอนว่าการ์ตูนเรื่องนี้มีเรื่องราวที่สวยงามน่าประทับใจมากมาย โดยเฉพาะฉากที อาเมะ ตัดสินใจที่จะจากไปพร้อมกับรอยยิ้มและสายตาของฮานะผู้เป็นแม่ซึ่งส่งออกไป ด้วยความรักและความห่วงใย และฉากที่ผู้เป็นแม่เฝ้าฟังเสียงของลูกชาย ที่อยู่ห่างไกลด้วยความรู้สึกยินดี และใบหน้าเปี่ยมสุขกับวันที่ลูกสาวอย่างยูกิสำเร็จการศึกษา ผู้เขียนมั่นใจว่าหลายๆคนจะประทับใจเกี่ยวกับเรื่องราวความสัมพันธ์ในครอบ ครัวแบบนี้ และแนะนำให้หลายๆคนได้ดูเพราะถ้าวันหนึ่งคุณได้กลายเป็น พ่อหรือแม่คนเมื่อไหร่ วันที่คุณจะต้องเฝ้ามองเส้นทางที่เค้าเลือกนั้นจะต้องมาถึงอย่างแน่นอน และในบางครั้งเส้นทางที่เค้าเลือกอาจจะไม่ถูกใจคุณ แต่ถ้ามันคือความสุขและความต้องการของลูกคุณคุณจะทำอย่างไร จะยื้อไว้หรือจะปล่อยไปโดยใช้สัญชาตญาณและอนาคตเป็นเครื่องนำทาง ...
ไม่ได้เขียนอะไรยาวๆแบบนี้สักพักแล้ว เป็นงานที่ทำแล้วเพลิดเพลินจริงๆ หวังว่าทุกคนที่เข้ามาอ่านจะชอบกันนะคะ หรือใครมีอะไรจะแนะนำหรือเสนอมุมมองใหม่ๆก็เข้ามาลองคุยกันได้ค่ะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น